Najpiękniejsze chwile

         Zamknięte oczy, spokój, skupienie, wrażliwość i delikatny uśmiech nadziei, że marzenia jednak są blisko i czekają na spełnienie, cierpliwie oczekują na mój ruch. Dźwięki delikatnie lecz głęboko wnikają w mój umysł, najczulsze punkty mojego ciała, wprowadzają w stan wyciszenia, zadumy, refleksji, odprężenia. Słowa w tym momencie wydają się tak proste i zrozumiałe, lecz pojawia się wiara, że przekaz skierowany jest w moim kierunku, że jest odpowiedzią na nurtujące mnie wątpliwości, ma być wskazówką, radą. Usilnie staram się właściwie zinterpretować przesłanie wyrażone bez wstydu, fałszu. To co mnie przekonuje to autentyczność, spontaniczność, szczerość, lecz z lekkim onieśmieleniem i skromnością. On doskonale zdaje sobie sprawę z tego jak oddziałuje na słuchaczy, jest pewny swojej twórczości, swojego głosu. Poruszył mnie ten dystans do samego siebie, do swoich słabości oraz sposób w jaki subtelnie wplata w swoje wypowiedzi banalne, a tym samym tak wartościowe refleksje i morały. Z pozoru chaotyczne i pozbawione głębszego sensu zestawienia słów zawsze prowadzą do głębokiej konkluzji, która jest źródłem kolejnych przemyśleń. 

            Niesamowita radość i czar bijący z każdego słowa, ruchu, dźwięku. Inteligencja i wyjątkowa wrażliwość. Mówił prosto o życiu, poglądach, uczuciach, jego wypowiedzi wywoływały skrajne emocje, z każdego z nas wydobył te najsilniejsze. Boimy się prawdy, boimy się prostych słów o sobie i swoim życiu. Uciekamy od swoich słabości i lęków, nie przyznajemy się do nich. Boimy się walczyć o swoje marzenia i pasje. Wolimy wybrać drogę pozbawioną przeszkód. Tłumimy swoje aspiracje, ambicje, indywidualność. Godzimy się na to co jest nam narzucone, podporządkowujemy się. Obawiamy się spontanicznie wyjść przed tłum i wyrazić uczucia. Boimy się zaufać sercu, choć to ono jest naszym najlepszym przewodnikiem, ono najlepiej zna nasze pragnienia. W tak krótkim czasie stał się źródłem zbyt wielu refleksji, każda odpowiedź rodzi kolejne pytania, wątpliwości, zbyt wiele inspiracji i nadziei, która tak wiele razy okazywała się złudna. Człowiek nie jest słaby, choć każdego dnia usilnie stara się w to uwierzyć i poszukuje potwierdzenia zamiast stanąć do walki z samym sobą. Świat daje nam niezliczone możliwości i szanse, lecz my sami odwracamy od nich wzrok. Tylko prawdziwy artysta potrafi wniknąć w ten świat, uchwycić głęboki sens zawarty w słowach i dźwiękach, zrozumieć przesłanie i odnaleźć odpowiedź.

Najpiękniejsze chwile w życiu to te, których nie potrafimy opisać słowami, dlatego mimo ogromnych starań nie potrafię w pełni wyrazić i opisać tego stanu.

Każdy milczy, lecz dla niektórych ta cisza jest ocaleniem. Muzyka rodzi się w ciszy.

Drobna refleksja po koncercie Czesława Mozila z dnia 14. 03. 2013. Dziękuję.

Pozdrawiam, KM.